patriotycznych, za to wzbudziły zgrozę w konserwatywnym ziemiaństwie. Zygmunt Krasiński (jako Spirydion Prawdzicki) przeklął w Psalmie miłości to, co zdawało mu się zachętą do wyrżnięcia szlachty; rewolucji społecznej przeciwstawiał własne, solidarystyczne hasło: "z szlachtą polską polski lud". Prawdoski i Prawdzicki nie stali od siebie tak daleko, jak by się zdawało; Kamieński nie był rewolucyjnym demokratą i pragnął też udziału szlachty w powstaniu. Nie wierzył tylko, by szlachta poszła do powstania bez stanowczego przymusu... Prawdą natomiast jest, że wszystko to, co pisał na temat "wojny ludowej", służyło rozbudzeniu nastrojów rewolucyjnodemokratycznych w społeczeństwie.<br>Ciotecznym bratem i przyjacielem Kamieńskiego był młodszy odeń o 10