Kanadyjczyków. Groziła wojna celna. W tej sytuacji prezydent Taft 26 stycznia 1911 r. podpisał z premierem Wilfridem Laurier porozumienie taryfowe. Na tej podstawie produkty kanadyjskie, głównie rolnicze, mogły być sprowadzane bez nakładania ceł w ogóle lub tylko ceł minimalnych. Na tych samych zasadach amerykańskie produkty przemysłowe mogły być sprowadzane do Kanady. Ponieważ było to porozumienie, a nie układ, do jego zatwierdzenia wystarczyła zwykła większość w obu izbach Kongresu. Izba Reprezentantów zatwierdziła je, natomiast Senat świadomie opóźniał głosowanie. Podenerwowany tym Taft zwołał specjalną sesję Kongresu. Mimo pewnej opozycji, Senat zaaprobował porozumienie w lipcu, do czego - jak pisze historyk dyplomacji amerykańskiej, Alexander Deconde