konflikty w zespole i niełatwy charakter tej wielkiego formatu postaci; np. "Proszę tym skurwysynom (to znaczy nam, zespołowi) zabrać po 100 dolarów za moje połamane kości" - notatka z 21.10.1988 r. Ale i tak nie ma wątpliwości: Tadeusz Kantor wielkim artystą był.<br>W. i L. Janiccy: Dziennik podróży z Kantorem, Znak, Kraków 2000.<br><br>Piesek Poo-chi<br>Wystarczy spojrzeć mu w oczy, żeby wiedzieć, kiedy jest smutny, zadowolony lub zły. Kiedy jest szczęśliwy, tańczy albo śpiewa (zna sześć piosenek). Wymaga od swojego opiekuna czułości i opieki. Potrafi odwdzięczyć się radosnym merdaniem ogonka, poszczekiwaniem lub uroczymi serduszkami w oczach. A wszystko to