podniesieniem ręki w kierunku mapy, któremu to gestowi towarzyszył natchniony wyraz twarzy i dobitnie wypowiedziane zdanie: "WŁOCHY, CZYLI ITALIA! ITALIA, CZYLI WŁOCHY!" Potem wszystko, co się w niej dzieje, jak na przykład: "KARTOFLI ZASADZAAAJĄ SIE, CZYYYLI uprAAA-wiAAA jo!" Ostatnie zdania każdego wykładu dlaczegoś przypominały nawigacyjnemu FINALE FURIOSO utworu muzycznego. Kapitan ze wzrokiem przenoszącym go ponad poziom uczniów, wpatrując się w róg pokoju pod sufitem, mówił: "NU, POMYSLITIE SAMI! W JAKA DIEDINA MYSLI JA WAS ZAPRAWADIŁ, JAKIE SZIROKIE HARIZONTY PRZED WAMI ATWORZYŁ!"<br> Po przybyciu do Szkoły Morskiej w Tczewie, na pierwszej zbiórce przed frontem uczniów, kapitan przedstawił się, mówiąc: "NU I