forsę bez pytania, Kaziu?<br>- Oddałbym... - odezwał się stłumionym <br>głosem zagadnięty.<br>- Słyszeliśmy - wzruszył ramionami Adam. Były <br>ciężkie, jakby dźwigał kamienie. - Ale po co <br>tak głupio?<br>Odpowiedział mu śmiech Pinokia. Okularnik odsunął <br>się od okna, odtrącił Adama i wciąż chichocząc <br>wyszedł z sypialni. Drzwi nie zamknął.<br>Nasłuchiwali, ale na korytarzu było cicho.<br>Kiedy nie wracał długo, położyli się i próbowali <br>zasnąć. Łysemu i Listonoszowi poszło to nawet sprawnie. <br>Prawie jak Paluchowi.<br>Adam nie próbował zasnąć. Czekał.<br><br>Pinokio pokazał się dopiero na śniadaniu. Wszedł na <br>salę, jakby nic się nie stało, tyle że nie spojrzał <br>na nikogo, nie odezwał się. Ale usiadł na swoim