sportowej po zwycięstwie w Atlancie. - Pamiętam pytania tuż po dekoracji, co dalej chcę robić; osiągnąłem wszystko, jestem mistrzem olimpijskim, czy nie powinienem teraz się wycofać, pisać wspomnienia, ewentualnie szkolić kogoś. Wydawało mi się to absolutnie absurdalne. Jak to, teraz? Na szczycie? Wycofywać się?<br><br>Jedynym człowiekiem, którego słuchał, był trener Krzysztof Kisiel, z którym współpracuje od 1985 r. - Zawsze, kiedy pytałem go, dlaczego coś robię, dostawałem odpowiedź. W ten sposób mogłem w świadomy sposób się rozwijać. To nie była tresura, ale trenowanie, kształtowanie młodego człowieka. Jak dzisiaj mówi sam trener Kisiel, współpraca z Korzeniowskim ewoluowała od trybu nakazowego do partnerskiej dyskusji.<br><br>Trener