do wartości sprzed kryzysu. Tymczasem w 1989 r. Polska weszła w kolejny kryzys, który trwał do 1991 r. i cofnął gospodarkę do poziomu z 1976 r. W dalszej części artykułu stawiam tezę, że przyczyną takiego rozwoju wypadków była kolejna seria działań osłabiających system, tym razem związana z pierwszymi reformami postkomunistycznymi (Kołodko i Nuti 1997).<br><br>&lt;tit&gt;5. Paradoksy transformacji&lt;/&gt;<br><br>Przedstawiony wyżej opis systemów ekonomicznych stał się dla Kornaia dogodnym punktem wyjścia do rozważań nad właściwym kierunkiem reform po upadku partii komunistycznych (Kornai 1995). Uznawano wówczas powszechnie konieczność odejścia od istniejących struktur, nie było natomiast zgody w kwestii, czym konkretnie je zastąpić. Mimo że