rozmieniono miesięczny bilet towarowy na dwa kilogramowe bilety dwutygodniowe.<br><br>Mimo wielu starań, jakich nie szczędziła władza ludowa, pod koniec lat 70. coraz wyraźniej dawał się odczuć powszechny brak wszystkiego. Sytuację pogorszyła podwyżka (zwana &lt;orig&gt;"wałęsówką"&lt;/&gt;), wypłacona po zawarciu porozumień gdańskich. Było tak źle, że sama ludność zaczęła się domagać reglamentacji sprzedaży. Końcówka roku osiemdziesiątego była okresem dzikiej reglamentacji. "Kupony" upoważniające do zakupu mięsa, wędlin i masła emitowały władze wojewódzkie. Rosnącego znaczenia nabierała sprzedaż poprzez zakładowe bufety, wspomagane przez związki zawodowe zajmujące się kolportażem ziemniaków, cebuli, musztardy i &lt;orig&gt;szkartów&lt;/&gt; (&lt;orig&gt;"szkarty"&lt;/&gt; były to odpady papierosowe, na przykład nie pocięty papieros "Carmen" o długości półtora