Typ tekstu: Książka
Autor: Pawlikowski Marek
Tytuł: Leczenie hormonami i pochodnymi hormonów
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1988
diecie z normalną zawartością jonów sodowych, dobowe wytwarzanie aldosteronu wynosi 50-250 mg. W krążeniu aldosteron wiąże się głównie z albuminami; ok. 30-50% pozostaje w postaci wolnej. Z tym wiąże się stosunkowo krótki biologiczny okres półtrwania, ok. 15-20 min. W wątrobie aldosteron jest szybko unieczynniany do postaci tetrahydroaldosteronu. Kortyzol ok. 10 razy słabiej wiąże się z receptorem mineralokortykoidowym, a w tkankach docelowych, zwłaszcza w nerce, jest szybko degradowany do nieczynnego biologicznie kortyzonu. W sumie wpływ kortyzolu na retencję jonów sodowych ocenia się jako 100-400 razy słabszy od aldosteronu.
Mineralokortykosteroidy przyczyniają się także do utrzymywania prawidłowego stężenia jonów potasowych
diecie z normalną zawartością jonów sodowych, dobowe wytwarzanie aldosteronu wynosi 50-250 mg. W krążeniu aldosteron wiąże się głównie z albuminami; ok. 30-50% pozostaje w postaci wolnej. Z tym wiąże się stosunkowo krótki biologiczny okres półtrwania, ok. 15-20 min. W wątrobie aldosteron jest szybko unieczynniany do postaci tetrahydroaldosteronu. Kortyzol ok. 10 razy słabiej wiąże się z receptorem mineralokortykoidowym, a w tkankach docelowych, zwłaszcza w nerce, jest szybko degradowany do nieczynnego biologicznie kortyzonu. W sumie wpływ kortyzolu na retencję jonów sodowych ocenia się jako 100-400 razy słabszy od aldosteronu.<br>Mineralokortykosteroidy przyczyniają się także do utrzymywania prawidłowego stężenia jonów potasowych
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego