i chwytając Mrowca za kark pchnął go potężnie.<br>Chłopina wypadł za próg - cud prawdziwy, że jakoś nie runął na ziemię. Począł spiesznie, niemal na oślep, oddalać się ku gościńcowi -Biegł prawie, dysząc i sapiąc, aż na koniec wsi, gdzie mieszkał. Nie myślał nawet o czapce, która została pod murem karczmy.<br>Kowal patrzył za nim w ciemność twarzą roześmianą ponuro.<br><br>VII<br><br>Mikołaj Derkacz osiadł był w Brodni przed szesnastu laty. Więc jeszcze zanim "nastał" na dzierżawę pan Czartkowski... Przyszedł był nie wiadomo skąd. Ze świata... Przyszedł w jakimś dziwacznym na poły żołnierskim odzieniu, z lagą sękatą w garści, z płócienną sakwą wędrowca