udało mu się pobudzić je do śmiechu, poczuł się raźniej. Wodził za Jaśką oczami. Jął opowiadać anegdotę o dwóch ukraińskich chłopach przed sądem, z których jeden ukradł drugiemu kożuch. I wiodą w obliczu Wysokiego Sądu taki oto rozhowor:<br>- "Tak my szły?" "Szły, tak szły". "&lt;foreign&gt;Czarku wypyły?" "Wypyły". "Żarko stało?" "Stało". "Kożuch skinuw?" "Skinuw". "Ty joho wzjaw?" "Wzjaw". "A de win?" "A szczo?" "A kożuch?" "A jakyj?" "A toj, szczo my szły!" "Szły, tak szły". "Czarku wypyły?" "Wypyły". "Żarko stało?"&lt;/&gt; itd., itd., itd.<br>Była to jedna z tych gadek ludowych, którą można opowiadać dookoła Wojtek, podobnie jak wierszyk: "U popa była sobaka