rynki zbytu uniemożliwiła rywalizującym ze sobą miastom wytworzenie wzajemnej więzi. A tylko solidarne działanie mieszczan pozwalało podjąć starania o prawa gospodarcze i polityczne. Jagiellonowie w doraźnych potrzebach politycznych, np. przy elekcjach, odwoływali się do miast, próbując rozbudzić ich aktywność. Król Aleksander w 1503 r. zaprosił na sejm przedstawicieli m.in. Krakowa, Lwowa i Lublina, "ażeby wzięli udział w ustanowieniu nowego porządku obrony i innych rzeczy, w których ziemianie głosy swe będą oddawali". Miasta jednak nie potrafiły wówczas wykorzystać tej możliwości. Tak więc jedynie Kraków, a po unii lubelskiej także Wilno, miały prawo udziału w sejmach, choć i inne większe miasta wysyłały