marcowej generacji, o której z powodu historycznych okoliczności zwykliśmy mówić podniośle. Uwikłanie w politykę kolegów bohatera to przypadek, którego wcale sobie nie życzyli. Protestowali przecież całkiem niechcący albo po to, żeby zaimponować dziewczynom. Zabawa szybko się kończy. Wylatują ze studiów, trafiają do wojska, gdzie upokorzeni myślą już tylko o emigracji. Książka doprowadza nas do końca europejskiego okresu emigracji bohatera, który nastąpił pięć lat po wyjeździe. Wciąż nie mają pojęcia, co zrobić z tak uzyskaną wolnością, bawią się dalej, jeżdżą po całym świecie i stają nad krawędzią. Eli Barbur trafia do Izraela - wiemy to z książki i jego biografii, bo przecież od