Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Fakt
Nr: 01.28 (213)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
Tytuł: Fakt
Nr: 01.28 (213)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
STANISŁAW ŻÓLKIEWSKI
Paszulewicz trenował z wężami
Kilku piłkarzy Wisły Kraków marudzi, że zgrupowanie we Francji jest zbyt długie, że dokucza nuda. Warto, by posłuchali Jacka Paszulewicza (27 l.).
- Żadne zgrupowanie nie będzie mi straszne po tym, co przeżyłem w Brazylii i Iraku - mówi obrońca Wisły.
- W 2000 roku polecieliśmy z ŁKS Łódź na miesięczny obóz do Brazylii załatwiony przez właściciela klubu Antoniego Ptaka. Mieszkaliśmy w jakiejś dziurze, w niewykończonym domu. Spaliśmy na piętrowych łóżkach. Jako starszy zawodnik zajmowałem czteroosobowy pokój, reszta mieszkała po ośmiu. Z jednej toalety korzystało szesnaście osób. Trenowaliśmy na jakimś podłym boisku i tylko do chwili, gdy pojawiły
Paszulewicz trenował z wężami
Kilku piłkarzy Wisły Kraków marudzi, że zgrupowanie we Francji jest zbyt długie, że dokucza nuda. Warto, by posłuchali Jacka Paszulewicza (27 l.).
- Żadne zgrupowanie nie będzie mi straszne po tym, co przeżyłem w Brazylii i Iraku - mówi obrońca Wisły.
- W 2000 roku polecieliśmy z ŁKS Łódź na miesięczny obóz do Brazylii załatwiony przez właściciela klubu Antoniego Ptaka. Mieszkaliśmy w jakiejś dziurze, w niewykończonym domu. Spaliśmy na piętrowych łóżkach. Jako starszy zawodnik zajmowałem czteroosobowy pokój, reszta mieszkała po ośmiu. Z jednej toalety korzystało szesnaście osób. Trenowaliśmy na jakimś podłym boisku i tylko do chwili, gdy pojawiły
STANISŁAW ŻÓLKIEWSKI</></><br><br><div type="art" sub="sport"><tit>Paszulewicz trenował z wężami</><br>Kilku piłkarzy Wisły Kraków marudzi, że zgrupowanie we Francji jest zbyt długie, że dokucza nuda. Warto, by posłuchali Jacka Paszulewicza (27 l.).<br><q>- Żadne zgrupowanie nie będzie mi straszne po tym, co przeżyłem w Brazylii i Iraku</> - mówi obrońca Wisły.<br><q>- W 2000 roku polecieliśmy z ŁKS Łódź na miesięczny obóz do Brazylii załatwiony przez właściciela klubu Antoniego Ptaka. Mieszkaliśmy w jakiejś dziurze, w niewykończonym domu. Spaliśmy na piętrowych łóżkach. Jako starszy zawodnik zajmowałem czteroosobowy pokój, reszta mieszkała po ośmiu. Z jednej toalety korzystało szesnaście osób. Trenowaliśmy na jakimś podłym boisku i tylko do chwili, gdy pojawiły
