tak dalece przypaść do gusty) obaj mocno nasycali atmosferę swojej prozy, rzekłbym, transcendentnym, trochę demonicznym erotyzmem. Co w połączeniu z tajemniczością, niesamowitością wręcz tej atmosfery odcisnęło chyba jakieś piętno na mojej, niepoważnej skądinąd, wyobraźni, więc i zapewne i w niepoważny sposób. M rim , Maupassane i Piere Louys, autor głośnej powieści "La femme et le pantin", dopełniali listy moich literackich fascynacji. Ten ostatni wsławił się głośnym skandalem. Wydał tomik wierszy rzekomej poetki z kręgu Safony z Lesbos, p.t. "Pieśni Bilitis". Na tę znakomitą fikcję nabrali się co najświetniejsi krytycy.<br> Fundamentalne dzieło Bertranda Russela, "Wiek XIX-ty" przeczytałem z zapartym tchem, co