dom. Twarz Eskimosa, okutana, wyglądająca babim sposobem z kaptura futer, i twarz czerwonoskórego, powiewającego diademem piór, są mi dziś równie znane i bliskie jak fotografie ciotek i wujów. <br>&lt;gap&gt; <br>&lt;page nr=328&gt; O Humboldcie i Stanleyu słyszałem więcej niż o dziadku Pawle lub wuju Świętopełku. Zresztą ciotki jakoś łatwiej od wujów mieściły się między Lapończykami i plemieniem Onów na wypukłej ziemi. Wacław Nałkowski był nie tylko geografem, był także pisarzem społecznym. Dla niego droga prowadząca w jutro była drogą do sprawiedliwości. Wszystko, co stawało się przeszkoda na jej drodze, było mu wrogie. <br>Ojciec mój, Wacław Nałkowski, urodził się na Podlasiu dnia dziewiętnastego listopada 1851 roku