uzależnienie od Moskwy, opóźnienie normalizacji stosunków z USA i obciążenie budżetu kolosalnym wysiłkiem utrzymania 140 tys. żołnierzy w okupowanym kraju. W połowie lat 80. Wietnam był jednym z najbiedniejszych krajów na świecie, ale jego armia dorównywała liczebnością największym mocarstwom.<br>Przełom przyniósł dopiero 1986 r., kiedy umarł konserwatywny &lt;orig&gt;gensek&lt;/&gt; partii komunistycznej Le Duan, a z zachodu - czyli z ZSRR - powiały wiatry Gorbaczowowskiej &lt;orig&gt;głasnosti&lt;/&gt;. W grudniu tego roku odeszli z &lt;orig&gt;politbiura&lt;/&gt; główni przedstawiciele starej gwardii, z premierem Pham Van Dongiem i prezydentem Truong Chinhem. Nowy sekretarz generalny Nguyen Van Linh, pochodzący z Południa, dał zielone światło do wietnamskiej pierestrojki, zwanej Doi Moi, odnowa