poprosił wuja, by go przyjął w służbę jako swego domownika. Laban, będąc człowiekiem praktycznym, zapytał siostrzeńca, jakiego wynagrodzenia żąda za wysługę.<br>Rozmowie przysłuchiwały się chciwie obie jego córki, zerkając nieśmiało na kuzyna. Jakub przyjrzał się im z namysłem i ważył w sobie jakąś myśl. Starsza dziewczyna, której było na imię Lea, miała oczy kaprawe i w ogóle nie grzeszyła urodą. Za to młodsza Rachela była tak piękna, że nie mógł od niej oczu oderwać. Wreszcie chrząknął dla dodania sobie odwagi i odpowiedział wujowi:<br>- Będę ci służył przez siedem lat za twą młodszą córkę Rachelę.<br>Na takie obcesowe postawienie sprawy Laban roześmiał