morth, mordrid, mordtotum) określano w germańskich prawach zwyczajowych zabójstwo potajemne, połączone z ukryciem lub zatopieniem zwłok. Czyn taki uniemożliwiał odprawienie obrzędów pogrzebowych, uchodził przeto za zbrodnię popełnioną nie tylko na ciele, ale i na duchu ofiary. Tradycja głęboko zakorzeniona w pogańskich wierzeniach nakazywała traktować ten rodzaj zabójstwa ze szczególną surowością. Lex Salica i Lex Ribuaria karały go potrójnym wergeldem. Edykt Rotariego ustanowił za morth karę 900 solidów, podczas gdy wiemy skądinąd, że wergeld wolnego Longobarda wynosił od 150 do 300 solidów. Pakt Alemanów, Prawo Alemanów i Prawo Fryzów stanowiły, że mordrid jest karany dziewięciokrotnym wergeldem27. Dziewięciokrotny okup obowiązywał również w Prawie