kompozytorzy tworzą podobny, skrócony układ, bez Graduale i Tractus. Maklakiewicz ­ z Offertorium, lecz bez Sekwencji, Jasiński ­ z Sekwencją, lecz bez Offertorium.<br>Cyklem siedmioczęściowym i podobnymi układami posługują się Wallek-Walewski (1937) i Machl (1981). Wallek-Walewski: I &lt;name type="tit"&gt;Requiem&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Kyrie&lt;/&gt;, II&lt;name type="tit"&gt;Dies irae&lt;/&gt;, III&lt;name type="tit"&gt;Offertorium&lt;/&gt;, IV &lt;name type="tit"&gt;Sanctus&lt;/&gt;, V &lt;name type="tit"&gt;Benedictus&lt;/&gt;, VI &lt;name type="tit"&gt;Agnus, Communio&lt;/&gt;, VII &lt;name type="tit"&gt;Libera me... de morte&lt;/&gt;; kompozytor opracowuje więc także liturgiczny tekst Libera me, nie należący do mszy żałobnej, lecz będący Responsorium z liturgii pogrzebowej. Machl: I &lt;name type="tit"&gt;Requiem&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Kyrie&lt;/&gt;, II &lt;name type="tit"&gt;Dies irae&lt;/&gt;, III &lt;name type="tit"&gt;Offertorium&lt;/&gt;, IV &lt;name type="tit"&gt;Sanctus&lt;/&gt;, V &lt;name type="tit"&gt;Benedictus&lt;/&gt;, VI &lt;name type="tit"&gt;Agnus&lt;/&gt;, VII &lt;name type="tit"&gt;Lux aeterna&lt;/&gt;.<br>Palester (1949) stworzył cykl ośmioczęściowy o zindywidualizowanym układzie (numeracja części