Mówiliśmy raz z Dmowskimť. ŤWychowawcza rola kółek młodzieżowychť. ŤŻadnych ideałów, żadnych dążeńť. ŤTak, panie profesorzeť. ŤBez wątpienia, panie profesorzeť. ŤNie można sądzić inaczej, panie profesorzeť.<br>Ludka była dla mnie bardzo uprzejma, aż zwróciło to powszechną uwagę.<br>Kazio po trzydniowej przerwie znów przyszedł. Przywiózł ze wsi koszyk z owocami, który wsunął Ludce pod ramię, kiedy nastawiała radio. Tego wieczoru graliśmy w karty. Ludka i Kazio rozmawiali w kącie pokoju. Przegrałem dużo, bo cały czas usiłowałem słuchać, o czym mówią. O wszystkim po trochu: literaturze, polityce, nawet sporcie i filozofii. Kazio mówi inteligentnie i zupełnie niepotrzebnie. Ślizga się po powierzchni głębokości - jak powiada