tyj nasej zyntycy, tyz byk nie poniechoł z becułki kwaśnicy.<br>Worce zyć, worce zyć do chałupy wrócić by się Matkom, Ojcem górami naciesyć...&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>Odszedł Ludwik Mrugała. Po pracowitym, godnym życiu poniósł przed &lt;dialect&gt;Bożyi&lt;/&gt; tron miłość, jaką obdarzał swą ukochaną Ojczyznę i tę rodzinną ziemię - Podhale. W prostych słowach pisał nasz Ludwik - &lt;dialect&gt;Wiyrsycek&lt;/&gt; /takie nosił pseudo literackie!/ w wierszu "Ja już nie wierzę":<br><br>&lt;div1&gt;...Boże, zmiłuj się nad nami, nie daj nam być wiecznymi tułaczami. Tym, co pomarli, daj wieczne spoczywanie, a nas wróć do wolnej Polski - na jej zmartwychwstanie"...&lt;/&gt;<br><br>Wrócił do Polski, wrócił na Podhale.<br>Choć grób Jego jest w dalekiej Ameryce