zamyślenia jest los Materny.<br>Oglądam się w bok, za lewe ramię, za siebie - chcę przyjrzeć się zajeżdżającej pod dom Materny taksówce.<br>Piaskawy zwija się i pomaga Frankowi z lokajską biegłością, ale nie bez lokajskiej godności.<br>Chce odprowadzić Maternę na sam próg mieszkania. Franek nie zgadza się.<br>Stoją naprzeciw siebie, doktor Ludwik drży lekko.<br>Czeka na gest podziękowania, słowo sympatii.<br>I oto kilka popartych uśmiechem słów Materny otwiera przed Ludwikiem bramy raju.<br>- Doktorze! - mówi Materna - mojej żonie i mnie miło będzie ujrzeć pana, oczywiście wraz z małżonką, w wieczór sylwestrowy.<br>Prosimy na dziesiątą wieczorem. Zgoda?<br>A więc do zobaczenia i wesołych świąt