że najdalej za dwa dni dotrą do Myry. Noc <br>spłynęła szybko na pokład. Z dołu przez otwarte luki słychać było chrapanie <br>spracowanych <br>wioślarzy. Poza czuwającym na mostku marynarzem wszyscy spali. Tylko Paweł nie <br>spał. Leżał patrząc w niebo, po którym przewalały się chmury, raz po raz odsłaniając <br>sierp wędrującego księżyca. Łukasz i Arystarch zasnęli przed chwilą. Przedtem, <br>korzystając z panującej ciszy, trzej mężczyźni odmawiali wspólnie modlitwę i <br>przełamali chleb. <br> Morze uderzało o boki statku, zdawało się postękiwać jak układające się do <br>snu zwierzę. Trzej wędrowcy na uginającym się pokładzie, otoczeni wieńcem śpiących, <br>sprowadzali między siebie czwartego Towarzysza. Schodził do nich posłuszny