najmocniej przepraszam, ale godzine temu grzebaliśmy (odbiło mu się) przepraszam... no i rodzina nieboszczyka zaprosiła nas na kieliszek... Przemili ludzie... życzliwi... o zmarłym pogawędziliśmy, nie sknery. Serce by dali. Takich my chętnie nosimy.<br>MATKA Ale za życia, nie można ich poznać?<br>STASIEK fachowo Jaaasne, że można... i to jeszcze jak. Ma sie to oko. (przypatruje się MATCE).<br>MATKA Pan wie... ja nie moge wstać, ale za panem, w kredensie stoi butelka aperitifu i pistaszki tam są. Prosze sobie nalać... a i mnie kapine.<br>STASIEK Dziękuję. (nalewa, częstuje MATKĘ, oboje chrupią) Ta firma, gdzie pracuję... to solidna firma. (uśmiech politowania) Tam by Toniego