jego dekompozycji. W Kyrie np. <br>dekompozycja polega na wielokrotnym powtórzeniu, można je określić jako multiplikację <br>(przyjmiemy skrót mult.) wezwań Kyrie eleison i Christe eleison, przy czym zachowana <br>jest tu trzyczęściowa budowa całej części: 1) Kyrie eleison (mult.). Lento, <br>Kyrie eleison (mult.), Christe eleison (2x). Allegro molto; 2) Christe eleison <br>(mult.). Maestoso; 3) Kyrie eleison (mult.). In t[empo], Kyrie eleison (mult.). <br>Andante, Kyrieieleison. Lento (2x). W częściach rozbudowanych tekstowo ­ Gloria <br>i Credo kompozytor wyróżnia kilka mikrostruktur formalnych (zob. rozdział II) <br>wprowadzając dekompozycję tekstu w celu, jak to powiedziałem, utrzymania typu <br>ekspresji, związanej z charakterem określonej struktury tekstu, przeważnie stosując <br>charakterystyczny nawrót