sposobu leczenia nie podejmuje się tak długo, jak długo prawdopodobieństwo wybranej diagnozy nie jest dostatecznie wysokie. Tak wysokie w istocie, że sytuacja jest zbliżona do podejmowania decyzji w warunkach pewności. Łatwo zauważyć, że dla dowolnego problemu decyzji dostatecznie wysokie prawdopodobieństwo jednego ze stanów świata pozbawia znaczenia całą resztę macierzy użyteczności. Maksymalizacja przeciętnej użyteczności sprowadza się wówczas do maksymalizacji użyteczności w odpowiedniej kolumnie.<br> Czy tak jest zawsze w praktyce lekarskiej, można wątpić, mimo ogromnych postępów diagnostyki. Ważniejszy jest jednakże fakt, że tylko część niepewności w podejmowaniu decyzji medycznych należy przypisać wątpliwościom co do diagnozy. Niewiadoma, która pozostaje, to reakcja pacjenta na ten