Bawiła pląsem, aż w pył się roztrącę<br>O śmierć, jak perła o perłę zuchwałą!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;NAMOWA&lt;/&gt;<br><br>Ty nie słuchaj, dziewczę moje, starej matki<br>trwożnych rad!<br>Jej się złoci - próg rodzinny, nam się złoci - cały<br>świat!<br><br>Co ją nęci - nas przeraża! Nienawiścią do niej spłoń -<br>Nienawiścią, która do ust odtrąconą tuli dłoń...<br><br>Mam ja w piersi - śpiewną burzę, - ty w zanadrzu - wonny los!...<br>Wiedz, że będzie stara matka przeklinała siwy włos!<br><br>W szyb opalu tkwi ukosem odbitego nieba skrót -<br>Błękitnieje, złociścieje... Razem - w życie! Razem -<br> w cud!<br><br>Nierozsądni, nieoględni wywędrujem w taki jar,<br>Gdzie się czai - nieskończoność i gdzie czyha -<br> wieczny czar!<br><br>Nie