zniechęcał i odstręczał. A ja nie miałem dość siły, żeby uciec z domu. We wszystkich artystach wietrzył niegodziwość. Ojcu się nie dziwię, gdyż jego matka, czyli moja babka Jelizawieta, kiedy dziadek legł w pojedynku, poniechała synka na łasce krewnych męża i pomknęła do Paryża tańczyć w Folies Bergre u monsieur Marchanda. Nigdy nie wróciła do Rosji i tylko dziwne słuchy krążyły o niej, jakoby wyszła za mąż za hodowcę bawołów z Teksasu, który wystawił na jej cześć pałac z wodotryskiem. Ktoś zawistny opowiadał, że skończyła w paryskim przytułku, zżarta paskudną chorobą. Nie wierzę. Była to niezwykłej urody kobieta, może trochę za