lokajów, Księcia i Hufnagla nie nakręca bynajmniej akcji Operetki! Owszem, wszystko, co panowie mówią i robią, wszystkie społeczne formy, jakie w swoim pracowitym próżniactwie budują, budują przeciwko lokajom: i odwrotnie. Ma słuszność Jarzębski mówiąc, że Gombrowiczowska forma jest zawsze - formą ku Innemu.<br>Jednakże nic stąd - dla postępu fabuły - nie wynika. Martwa relacja może trwać do końca świata. Panowie będą się coraz bardziej natężać i natężać, aby nastręczyć nowych kostiumów, nowych kłamstw, którymi trzymają chamów w uległości. Lokaje zaś będą się pienić w bezsilnej wściekłości, natężając do buntu, który nigdy nie nastąpi... Ze stosunku zależności nie ma w ogóle ucieczki. Im bardziej