przedstawiciel &lt;name type="org"&gt;Wydziału Kultury KC PZPR&lt;/&gt; - &lt;name type="person"&gt;Andrzej Szpakowski&lt;/&gt; w 1956 r. na zjeździe konserwatorskim, z myślą o wsparciu wojewódzkich konserwatorów zabytków, stwierdził publicznie, iż "&lt;q&gt;trzeba przyznać, że aparat polityczny i administracyjny nie wszędzie stoi na wysokości zadania&lt;/&gt;". Wypowiedź ta stanowiła wsparcie dla oceny ówczesnej sytuacji, wygłoszonej przez naczelnika wydziału z &lt;name type="org"&gt;CZMiOZ Ministerstwa Kultury i Sztuki&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Kazimierza Saskiego&lt;/&gt;, który stwierdził, że "obiekty zabytkowe w Polsce znajdują się w stanie wręcz katastrofalnym. W ciągu 12 lat nie tylko nie usunięto olbrzymich zniszczeń wojennych, ale skutkiem wtórnego procesu dewastacji, wynikłego z niedostatecznego zapewnienia obiektom podstaw ekonomicznych i ich utrzymania powstały znaczne nowe zniszczenia.<br>Spostrzeżenia te w