Wódka znikała w gardłach, a kieliszki wydawały się zbyt małe, żeby nasycić to potworne pragnienie ciał. I mężczyźni wciąż wydawali się trzeźwi, choć poczerwieniały im twarze i obaj rozpięli kołnierzyki. W końcu ich oczy zmętniały, jakby zamarzły od środka. Wtedy Ruta wyszła za Misią do kuchni.<br>&lt;page nr=182&gt; - Pomogę ci - powiedziała i Misia dała jej nóż.<br>Duże ręce Ruty kroiły ciasto, a czerwone paznokcie migały nad bielą kremu niby krople krwi.<br>Mężczyźni zaczęli śpiewać i Misia niespokojnie spojrzała na Rutę.<br>- Muszę położyć dzieci. Zanieś im ciasto - poprosiła ją.<br>- Poczekam na ciebie. Pozmywam.<br>- Ruta! - wrzasnął nagle z pokoju pijany Ukleja. - Chodź tu, dziwko!<br>- Chodź