w twoje sprawy. Rozumiem, że drażni cię bezczynność, że nie chcesz przyznać się do bezradności. Uczyć się nie możesz.<br>Nam z matką trudno cię będzie utrzymać. Nie zgodzę się jednak na to, abyś zbydlęciał... Nie możesz robić teraz tej przeklętej matury. Ukończyłeś gimnazjum i przenieśliśmy cię do innej szkoły, tańszej. Mój Boże, ileż obiecywaliśmy sobie po trzydziestu złotych, zaoszczędzonych na licealnym czesnym... Od starej szkoły oderwałeś się, jak balon od ziemi, a w nową nie wniknąłeś. Gdzie są teraz twoi dawni nauczyciele? Kto może to wiedzieć. Przyznać się obecnie do tego, że się jest profesorem gimnazjum, to znaczy położyć głowę pod Ewangelię