Nie rozumiała jego słów... Wyczuwała jednak, że dotyczą również jej.<br> Wypuścił jej rękę i przez chwilę wpatrywał się w półmrok wyzierający ze ścian. Potrząsnął głową, a Iw nagle zaczęła się bać, jakby wyczuwała, że nie chce powiedzieć jej wszystkiego.<br>- Ty zostaniesz i twoja matka, i twój syn... Wszyscy inni zginą. Morze zagłady. Pogrom pogromów... Przetrwasz, lecz nigdy już nie zatańczysz... A on, dopiero on zrozumie, że siła jest w niepewności... Śmierć wciąż będzie zastawiać pułapki, a on będzie żył między życiem a śmiercią. Nie pogodzony ze światem i zbuntowany.<br>- Co pan mówi! - krzyknęła Iw. - Co pan mówi! To okropne! Nie chcę