rzekł z uśmiechem miłości. - I dlatego nie jesteś wcale <br>tchórzliwy. Nie, nie! Cóż za zasługa, gdy chwalimy Pana mocą? Nasza chluba to <br>chwalić Go słabością... Nieprawdaż?<br> To był dwunasty dzień, odkąd wypłynęli z Sydonu. Pod wieczór kapitan jak zwykle <br>zatrzymał okręt. Spodziewano się, że najdalej za dwa dni dotrą do Myry. Noc <br>spłynęła szybko na pokład. Z dołu przez otwarte luki słychać było chrapanie <br>spracowanych <br>wioślarzy. Poza czuwającym na mostku marynarzem wszyscy spali. Tylko Paweł nie <br>spał. Leżał patrząc w niebo, po którym przewalały się chmury, raz po raz odsłaniając <br>sierp wędrującego księżyca. Łukasz i Arystarch zasnęli przed chwilą. Przedtem, <br>korzystając