W okolicach Hajnówki, w obawie przed cholera, splatano w ciągu jednej nocy nić, która otaczano wieś, łącząc nią krzyże stojące dokoła niej. <br>Społeczność wioskowa fundowała krzyże przy &lt;orig&gt;"wyrzeczyskach"&lt;/&gt;, z okazji uroczystych i gromadnych ślubowań. Na Kurpiach stawiano &lt;q&gt;"[...] wielkie krzyże z okrągłych pni nie ciosanych - dębowych lub sosnowych - na cmentarzach kościelnych. Na krzyżach wycinano datę"&lt;/&gt; (Chętnik, 1977, s. 40). Na placu przed kościołem, z inicjatywy kleru, powstawały i powstają krzyże "misyjne" bądź upamiętniające ważne wydarzenia w parafii. Gromada fundowała także kapliczki i krzyże na pamiątkę istotnych dla chłopów i kraju wydarzeń, jak zniesienie pańszczyzny czy odzyskanie niepodległości w 1918 r. <br>Krzyże stawiane po