nie pomnię, bom był pijany haniebnie, ale mi to wszystko tłumaczyli słudzy i drudzy dworzanie. Biegałem na koniu pod oknem u króla, chciał Pan ze mną pić, jeno że mnie haniebnie pijanego widział, tedy dał spokój". Wyczyny Chodkiewicza były zgrzytem jedynie dla zagranicznych gości, albowiem w owych czasach alkoholizm w Najświętszej Rzeczypospolitej świadczył o zdrowym stylu życia. Dowód? Chodkiewicz zmarł wycieńczony syfilisem i epilepsją, ale nie przepiciem. Inny wielki sarmata, imć Panie Kochanku, czyli Karol Radziwiłł, zmarł na marskość wątroby, przypadłość równie popularną co alkoholizm, a nawet z nim powiązaną. Przed śmiercią wyprawił ucztę na cztery tysiące osób. Stoły uginały się