punkowej kapeli Moskwa. Ubrany w czarną skórzaną kurtkę, z potarganą blond fryzurą i glanami na nogach oprowadza widzów po Jarocinie. W końcowej sekwencji widzimy jego postać z przewieszoną przez ramię gitarą na tle zachodzącego słońca. Festiwal się skończył, pole namiotowe opustoszało, ktoś zbiera śmieci, dokładnie jak w końcówce filmu "Woodstock". Nawiasem mówiąc jarociński festiwal wielokrotnie porównywano z tamtym, czy raczej z jego filmową romantyczną wizją.<br><br>Dziś, kiedy mija właśnie 35 lat od rockowego święta w Woodstock (15-18 sierpnia 1969), mało kogo porywa mitologia kontrkultury. Mamy inny czas, inną widownię, a rockmani nie wstydzą się przyznawać, że grają nie tylko dla radości