kobiety w moim życiu jest sygnałem, zwiastującym niebezpieczeństwo. Ale trudno mi przecież było ograniczać się tylko do towarzystwa prostytutek. Kobieta, która weszła pewnego kwietniowego dnia do biura, spodobała mi się od razu. Pragnę podkreślić, że nie miało to nic wspólnego z jedyną prawdziwą miłością mego życia: oczywiście myślę o Basi. Nawiasem mówiąc, nigdy Basi więcej nie zobaczyłem i nawet nie wiem, czy żyje. Ta kobieta była modnie ubrana jak cudzoziemka, odznaczała się efektowną, nawet krzykliwą urodą. Wskazałem jej krzesło; rzuciła się na nie z westchnieniem ulgi, odsłaniając kolana i zgrabne nogi. Owiał mnie zapach mocnych perfum. Wszystko to musiało na mnie podziałać