Świntusia trzyma<br>w ręku bukiet różowych róż. Orkiestra za sceną gra<br>kawaleryjskiego marsza.<br>WAHAZAR<br>bardzo głośno<br>Trudno. Trzeba przebrnąć przez wszystkie upokorzenia.<br>Walmy dalej.<br>ŚWINTUSIA<br>głośno, piskliwie<br>Dziadziu, bądź spokojny. Ja jestem przy tobie.<br>Orkiestra przestaje grać - urywa w pół taktu.<br>WAHAZADobrze. Dziękuję ci, moje dziecko. Tylko nudno mi<br>strasznie! Nic a nic mnie nie bawi cała ta historia.<br>Zbliża się do tronu. Morbidetto wyjmuje spod spódniczki<br>niebieskie lasso i staje u otwartych drzwi na lewo.<br>ŚWINTUSIA<br>Każ im, powstać, dziadziu.<br>WAHAZAR<br>ryczy, tocząc pianę<br>Haaaaaaaaaaaaa!!!!! Wstać!!!!!! (Wszyscy podnoszą się.<br>Przecierają oczy, rozglądają się głupkowato, jak ludzie<br>zbudzeni ze snu. Szemrania w tłumie