odsłaniając piękne zęby. Wargi miała duże, ślicznie wykrojone i każdy chyba marzył, żeby je pocałować.<br>- Ma pani na to dowody... to znaczy świadków?<br>- Nie mam - odparła. - Ale jestem pewna, że mnie zdradza.<br>- To mało. Sąd musi mieć dowody.<br>- Właśnie dlatego przyszłam do pana... - odparła. - Mówiono mi, że pan może pomóc.<br>- Nie rozumiem - odparłem z godnością.<br>- Jestem zupełnie sama - szepnęła przymrużając oczy. - I nie mam kogo prosić o tę przysługę. Oczywiście wynagrodzę panu fatygę...<br>- O czym pani mówi? - zapytałem ze zdumieniem.<br>- Trzeba się dowiedzieć, dokąd on chodzi. Jestem pewna, że ma kochankę. Przecież ja sama nie mogę...<br>- Pani chce, żebym śledził pani