Kilka dni temu firmy w całej Polsce obiegł przesyłany mailem dzwonek do telefonu komórkowego. Głos w języku bodajże słowackim z coraz większym niepokojem przeradzającym się w histerię namawia właściciela, by odebrał telefon: "Halo, to sem ja, wasz telefon, ja zwonim, ja zwonim...". Dzwonek wywoływał zawsze jednakową reakcję: kilkuminutowy atak śmiechu. Nie inaczej było i w naszej redakcji. Właściciele telefonów radzących sobie z plikami MP3 ściągnęli "Ja zwonim...", by szpanować wśród znajomych. A wkrótce budzący powszechną radość sygnał rozbrzmiewał we wszystkich odwiedzanych przez nas pubach i na spotkaniach towarzyskich. <br><br>Tak się jakoś składa, że największy sukces rynkowy odniosły te funkcje telefonów, które trafiły do