scenie w odpowiednich miejscach nie pięknej heroiny i żwawej miłosnej akcji, lecz tylko bohatera, targanego przez dylematy uczuciowe i rozterki moralne. W teatrze należało ukazać miłosne perypetie, lecz jakieś inne względy (może niechęć autora do nadmiernego ich eksponowania) sprawiły, że ten wątek został ukazany połowicznie, że jest tylko przedmiotem rozmów. Nie najszczęśliwsze to było rozwiązanie z punktu widzenia spektaklu. I nie dawało pola do popisu dla wielkiej aktorki - a to gra panny Georges była magnesem przyciągającym widzów do teatru Porte-Saint-Martin.<br>Wyraźnie natomiast z myślą o funduszach teatru poeta lokalizował akcję. Wszystkie sceny I aktu rozgrywają się w jednym pomieszczeniu - w