doznanych krzywd ani zniewag. Wierzył, że to biali winni są śmierci jego starszego brata, i pragnął pomścić tę śmierć. Nie lekceważył przy tym potęgi przeciwnika, wiedział, że do tej rozprawy musi się należycie przygotować. Gromadził więc broń, zjednywał sobie sprzymierzeńców, nakłaniając sąsiednie plemiona do wspólnej walki. Niewdzięczna to była praca. Niełatwa też miała być przyszła wojna.<br>Z początkiem siedemdziesiątych lat XVII wieku na terenach Nowej Anglii znajdowało się już prawie czterdzieści tysięcy dobrze zorganizowanych białych. Gdyby wszyscy Indianie wystąpili przeciwko nim i działali pod wspólnym dowództwem oraz według jednolitego planu wojny, to i tak stosunek siły kolonistów do sił tubylców przedstawiałby