sytuacyjne niż trwale etyczne. Dawniej szlachcic mógł bezkarnie zabić chłopa, a potem zdarzało się, że chłop mógł zabić bezkarnie szlachcica. Kandydat na władcę może zabić innego władcę i zająć tron, jeżeli mu się to uda, ale już Ford, gdyby zabił Chrystusa, poszedłby do więzienia albo wręcz na fotel elektryczny.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;KOTT: Nieomal przez cały wiek XVIII i XIX &lt;name type="tit"&gt;Ryszarda II&lt;/&gt; i &lt;name type="tit"&gt;Ryszarda III&lt;/&gt; uznawano za dramaty nieporównanie niższej wartości artystycznej od &lt;name type="tit"&gt;Henryka IV&lt;/&gt; i całej falstaffowskiej historii.&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;TOEPLITZ: Bo w wieku XIX motywem najbardziej umysłowo fascynującym było pokazanie walki klas jako podtekstu historii, walki zarysowanej monumentalnie, przy odsunięciu na drugi plan spraw