jej oddech przenikające przez nieszczelne okna. A ja wciąż ciepło tkwię w objęciach mojego zielonopiórego Anioła. Cichutko śpiewa mi kołysanki, a ja daję mu za to zapach swoich włosów. Mój Anioł czuwa nade mną. Wiem, że to on zesłał mi Konrada... Bo los jest na mnie ślepy...<br><br>Moja czapka niewidka...&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Nietknięta biel...&lt;/&gt;<br>Czuję jak minuty przepływają mi między palcami... Jak zima krąży nad szarawym niebem. Coraz bliżej do mojego światła... Jeszcze dwa dni...<br><br>Wczoraj byłam na "Małej Steinberg". W Jaraczku grała Krystyna Janda. Owacje na stojąco. A kiedy było tak cicho, scena taka biała od świateł, ona sama, a z góry