monastycznych dyscypliną spekulatywną, lecz praktyczną. &lt;name type="person"&gt;Orygenes&lt;/&gt; rozumiał ją jako studium cnót. Oznaczała praktykę mądrości, czyli życie według zasad ascezy: "filozofować" znaczyło &lt;foreign lang="lat"&gt;monachum agere&lt;/&gt; (żyć na sposób mniszy). Takie pojmowanie teologii i filozofii utrzymywało się przez cały okres starożytności chrześcijańskiej, aż do wczesnego Średniowiecza, poprzedzając kulturę scholastyczną.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;Rozdział VI<br>&lt;tit1&gt;WALKA O ORTODOKSJĘ CHRZEŚCIJAŃSKĄ - WIEK OJCÓW KOŚCIOŁA&lt;/&gt;<br>Wyjaśnić należy najpierw dwa wyrazy nowożytne: patrologia i patrystyka, często używane zamiennie, mimo że określają inną treść. Patrologia jest dyscypliną historyczną, która zajmuje się piśmiennictwem starochrześcijańskim w aspekcie literackim, chronologicznym i historyczno-kulturalnym. Natomiast patrystyka jest dyscypliną ściśle teologiczną, która bada naukę Ojców Kościoła w związku