teraz lwów na świecie. Za to nie brak lisów, wilków i tchórzy. <br>Daniel wyprostował się, odgarnął z czoła zlepione potem kosmyki włosów i odparł: <br>- Postaram się, by moje lwy przypomniały tym wilkom, lisom i tchórzom o dawnych, lwich cnotach Gdańska... <br>- Cóż to za cnoty? <br>- Męstwo i wierność. <br>- Jak to uczynisz? <br>- Obaczysz, mistrzu, w dzień, kiedy ukończę moje dzieło. <br><br> *<br><br>Nadszedł wreszcie ów dzień. Mistrz Daniel wraz ze swymi czeladnikami wmurował nowy portal w ceglaną ścianę Ratusza. Pięknie jaśniały kamienne balustrady, kolumny i gzymsy na tle starych, pociemniałych cegieł. Tłum podziwiał w milczeniu wspaniałe dzieło. Ale nie było okrzyków radosnych, nie było wesela