Istotnie, jego rozwiązanie należy uznać za zadowalające. A brzmi ono następująco: <br>Naczelnik wzdragał się zaoferować alkohol osobnikowi wyznającemu inny światopogląd; lękał się, iż rzuci to niewłaściwe światło na miejscowy urząd. <br>Proboszcz nieufnie odniósł się do przedstawiciela laikatu w misji społecznej; sądził, iż pospólne picie nie będzie korzystne dla obrazu parafii. <br>Obaj działali z innych motywów, a jednak osiągnęli ten sam cel: PDK opuścił teren z zadrą w duszy. Co więcej, nie uważał by miał do czynienia z abstynentami. <br>LUDZKI KIEROWCA TAKSÓWKI, określenie ściśle subiektywne, które wyjaśni się parę wierszy niżej, opowiedział mi taką historyjkę: pewnego dnia jechał ulicą o dużym natężeniu