tym przypadku główną rolę. Jedynym wyjściem jest przyjęcie układu mieszanego: genetyczno-socjokulturowego. Poniżej omówiono poszczególne hierarchiczne poziomy klasyfikacji zachowań, wymienione w poprzednim rozdziale. Przy nazwach poziomów podano ich synonimy (najczęściej spotykane w literaturze), dając w ten sposób Czytelnikowi możliwość wyboru takiej nazwy, która mu najbardziej odpowiada.<br><br>&lt;tit&gt;Klasy zachowań (podłoża, uwarunkowania)&lt;/&gt;<br><br> Obejmują one tzw. głębokie uwarunkowania zachowań turystyczno-rekreacyjnych. Ich podział oparto na rozróżnieniach omówionych szerzej w rozdziale poprzednim, z pominięciem tych, które w omawianych zachowaniach nie odgrywają większej roli (np. uwarunkowania ergonomiczne). Podział ten przedstawia się następująco:<br>1. Klasa zachowań zoogenicznych, łącząca wzory zachowań wspólne ze zwierzętami. Zachowania te są związane